Juliet Starling is een vrolijke tiener en een typisch ‘meisje’ meisje. Haar favoriete kleur is roze, ze is aanvoerder van het cheerleader team en van zuigen is ze ook niet vies (op lolly’s dan he). Als ze op het punt staat om haar vriendje Nick op school te ontmoeten, blijkt het dat bijna alle leerlingen van San Romero High zijn veranderd in zombies. Al zoekende naar Nick wordt ze zelf belaagd door een zombie, die gelukkig door Nick van haar weggehouden wordt. Helaas komt deze daardoor zelf in aanraking met het virus, waardoor Juliet nog maar een uitweg ziet: onthoofd Nick en hang hem aan je riem!
De inleiding van deze recensie toont al aan hoe vreemd dit spel wel niet is. Juliet is namelijk geen gewone cheerleader, maar een die in haar vrije tijd zombies opjaagt om ze vervolgens te doden. Dit gebeurt met verschillende wapens en vechtcombinaties die je door het spel heen verdient. Zo kun je een snelle aanval uitvoeren met je pompons, waardoor vijanden gedesoriënteerd raken en je ze sneller kunt afmaken met je kettingzaag. Hoewel de kettingzaag een trager wapen is, hoeft dat nog helemaal geen probleem te vormen, de schade die je doet is namelijk aanzienlijk groter dan met de pompons. Verder zijn er nog verschillende combinaties die je uit kunt voeren, maar vijanden zijn namelijk ook niet de snelste dus je komt best ver met gewoon een beetje op de knopjes rammen. Mocht je echter toch een flink stuk van je levensbalk kwijtraken dan kun je door het eten van lolly’s deze weer bijvullen. Later in de game krijgt je kettingzaag ook nog verschillende upgrades, waardoor het een beetje begint te lijken op een Zwitsers zakmes! Ook heb je de mogelijkheid om tickets te kopen waarmee je het hoofd van Nick ook als wapen kunt gebruiken. Ook hiermee zijn verschillende mogelijkheden die je vrij kunt spelen. Hierdoor is de gameplay simpel, maar tevens ook erg uitgebreid geworden.
Grafisch valt het allemaal wel mee in Lollipop Chainsaw, het is geen technisch hoogstandje maar echt lelijk is het ook niet te noemen. De hoofdpersonen zien er wel aardig afgewerkt uit en vooral in de eindbazen is veel tijd ingestoken. De kwaliteit van de zombies valt toch wel tegen, je zult dan ook verschillende keren onafgewerkte elementen tegenkomen die soms storend kunnen zijn. Hierbij kun je dan denken aan dat kleren soms de helft van de knoopjes missen, maar het shirt toch nog vastzit. Het zijn maar kleine dingen, maar als ze je eenmaal op beginnen te vallen ga je er steeds meer zien. De levels zitten creatief in elkaar en het is leuk om te zien hoe je van deel naar deel overgaat. Dit gebeurt vaak via een explosie of een ander obstakel dat de weg voor je vrijmaakt zodat je weer verder kunt. De muziek is ook lekker om naar te luisteren en het zal dan ook veel mensen aanspreken. Het ritme ligt hoog, wat goed aansluit bij het tempo van de game. Wel kan het na enige tijd een beetje repetitief worden, maar daar hebben ze iets op gevonden. Je kunt namelijk verschillende muziektracks aanschaffen van muntjes die zombies laten vallen als je ze doodmaakt, hiermee kun je een eigen achtergrondtune in elkaar zetten!
Er zit ook veel afwisseling in het spel. Het ene moment ren en spring je door de straten om het volgende moment zombie baseball te spelen. Hier is het de bedoeling om de zombies met je kettingzaag af te schieten terwijl Nick homeruns probeert te maken. Ook zijn er soms basketbal spelletjes te spelen waarbij je in een zo kort mogelijke tijd een aantal zombies het basketbalnet inwerpt, wat je uiteraard doet door ze te onthoofden! Verder zal je door heel het spel door vunzige grappen te horen krijgen. Juliet is namelijk geen preutse dame, want ze verkondigt zonder schaamte dat zij en haar zussen ‘hun vagina’s met trots dragen’ (echt waar!). Ook de zombies hebben er wel een mond vol van, maar daar moet je zelf maar achter komen. Jammer genoeg heb ik tijdens het spelen wel een paar keer vervelende foutjes gehad. Zo moet je alle zombies afmaken om door te kunnen naar het volgende deel. Bij mij is het twee keer voorgekomen dat ik wél alles had vermoord, maar het spel toch niet verder wilde gaan. Toen moest ik heel het stuk weer opnieuw spelen, wat toch best voor wat frustratie kan zorgen. Ook het savesysteem weigerde een aantal keer dienst, waardoor ik zelfs een heel hoofdstuk opnieuw heb moeten spelen.
Met een uurtje of zeven ben je alweer door de verhaallijn heen, je hebt dan alle eindbazen verslagen en de wereld is gered (of niet!). Er zijn namelijk twee verschillende eindes vrij te spelen, een waarbij iedere leerling gered is en de tweede spreekt dan voor zich. Na het uitspelen van een level krijg je verschillende scores te zien die slaan op hoe goed je gespeeld hebt. Hieronder vallen dan de tijd die je erover gedaan hebt, of het aantal keren dat je nodig hebt gehad om een deel te voltooien. Mocht je de score te laag vinden dan heb je de mogelijkheid om het level opnieuw te spelen. Het is erg fijn dat je hierbij alle verkregen upgrades kunt houden, dus het wordt er iets makkelijker op om een hogere score te behalen.
Conclusie
Al met al is Lollipop Chainsaw een hele leuke game geworden. De gevechten verlopen soepel en de levels zijn erg leuk om te door te lopen. Grafisch zou het allemaal wel beter kunnen, maar echt slecht is het nu ook weer niet te noemen. De humor is zeker een van de pluspunten van de game, mits je tegen seksueel getinte grapjes kunt. Van ‘upskirts’ tijdens gevechten is de game ook niet vies, dus met dat meegenomen komen mannen met deze game zeker aan hun trekken!
Geluid 20/30
Graphics 20/30
Gameplay 25/30
Replay Value 7/10
————————–
Totale score 72/100
